2552-09-11

娃wa娃wa กับเรื่องน่าฉงน???

ความฝันอันน่ากลัวของ 娃wa娃wa กับเจ๊รอง

Wa จำได้ไม่แน่ชัดนักว่า Wa ฝันความฝันเรื่องนี้เมื่อไหร่กันหนอ???
เดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี่กระมั่ง
(ปลาทองชื่อ Wa กลับมาแวกว่าย ฮ่ะฮ่า......Wa ไม่เคยจำอะไรได้ยาวนานเลย โอ้ววว.... @-@ )


ช่างมันเถอะเนอะ ใครจะไปจำว่าฝันวันไหนได้แน่นอนกันเล่า???
(หรือเปล่าอ่ะ? หรือ Wa คิดไปเองคนเดียว (อีกแล้ว) )
ไอ้ที่ว่าฝันวันไหนน่ะ Wa จำได้ไม่ชัวร์หรอก แต่ฝันว่าอะไรนี่สิ แน่แท้ Wa จำไม่ลืมเลือน เพราะมีคนร่วมด้วยช่วยฝัน...


อ่ะ.....งง งง งง !!!!

อย่าเพิ่งงง เพราะฟังแล้วอาจจะงงกว่า @x@

ณ คืนหนึ่งคืนนั้น Wa เข้านอนประมาณ ตี 5 เศษๆ หน่อยๆ นิดๆ

Wa ฝันไปว่า Wa ไปรับศิลปินต่างแดนชาวเกาะน้อยเหนือดินแดนไทยไม่ไกลนัก
อ่ะ....คือ ไต้หวัน นั่นแหละ
Wa หล่อนจะพรรณณาให้ยาวไปมัย (ฟระ) T-T

เล่าต่อนะ.....
คืนนั้น Wa ฝันว่า.......

Wa ให้เล่าต่อนะ ไม่ได้ให้เริ่มเล่าใหม่

อ่ะๆเล่าต่อๆ ( ความคิด Wa มันตีกันเองครับคุณผู้ชม มิต้องงงไป ฮ่ะฮ่า......++!!)


เล่าจริงๆแหละ..................

Wa ฝันว่า ศิลปินหนุ่มหล่อชาวไต้หวันมาที่เมืองไทย
Wa ก็เลยไปรอรับเค้าที่สถานีรถไฟ
(อ๊ะๆ.....คงมีคำถามสวนมาทันทีว่าไยถึงไปรับศิลปินต่างชาติที่สถานีรถไฟ???)
(นั่นดิ Wa ก็อยากรู้ยิ่งนัก @-@ )
ในฝันนั้น Wa ไปรับหนุ่มน้อยที่สถานีรถไฟเวลาประมาณใกล้ๆจะ 1 ทุ่ม ฟ้ากำลังหม่นๆใกล้จะมืดแล้ว
รอสักพักหนุ่มน้อยก็เดินออกมาจากสถานีรถไฟ พร้อมกับ พี่ชายร่วมวงอีกหนึ่งคน
อุ้ย......หล่อเนอะ!!!

แล้ว Wa ก็ตื่น..................


-------------------------
ความจริงตื่นแล้วก็แล้วกันไปก็น่าจะจบลงตรงนั้น
แต่....อุแหม่ ความฝันอันแสนดีขนาดนี้ ได้ไปเจอหนุ่มหล่อตั้งสองคนจะอุบเงียบไว้ได้ยังไง

Wa ก็เลยเอาความฝันไปเล่าให้น้องของ Wa ฟัง
อ่า.....จบไป เพราะน้องรู้ว่าพี่มันเป็นเยี่ยงนี้เสมอ ฝันไปเรื่อย
ฮ่ะฮ่า......

แล้ว Wa ก็ไปเล่าต่อให้เจ๊รองฟัง

Wa : "เจ๊ มีไรจะเล่าให้ฟัง เมื่อคืนหนูฝันแหละ"

เจ๊รอง :"ชั้นก็ฝันเหมือนกัน " "อ่ะ...ให้แกเล่าก่อน"

Wa : "เมื่อคืนตี 5 กร่าๆ เค้าเข้านอนแล้วฝันว่าไปรับคุณชาย คุณชาย เธอมาเมืองไทย"

เจ๊รอง : "ว๊ายย......Wa แก น่ากลัวมาก ชั้นก็ฝันว่าคุณชายมาเมืองไทย แล้วอิชั้นก็ไปรับ"

Wa : "หูย....เจ๊ ของหนูไม่ธรรมดา เค้ามาเมืองไทยแต่หนูไปรับที่......."
(ยังไม่ทันได้สิ้นคำ เจ๊รองก็ถามสวนมา)

เจ๊รอง : "ไปรับที่ไหน"

Wa : :" ไปรับที่สถานีรถไฟ "

เจ๊รองกรี๊ดขึ้น

เจ๊รอง : "อีบ้า แกน่ากลัวมาก ชั้นก็ฝันว่าไปรับคุณชายที่สถานีรถไฟ ไปกับพวกแกอ่ะแหละ"

Wa : "แล้วคุณชายเธอแต่งตัวแบบไหนรู้หรือเปล่า?" (ถามไปลอยๆ)

เจ๊รอง : "ไม่รู้ เพราะชั้นตื่นซะก่อน นาฬิกามันปลุก"

แล้ว Wa ก็พรรณณาเสื้อผ้า หน้า ผม ของคุณชายเธอเสร็จสรรพ

เจ๊รอง : "ชั้นน่ะฝันว่า ไปรับคุณชายที่สถานีรถไฟตอนเย็นๆประมาณ 6 โมงเย็นเห็นจะได้ แต่ไม่ทันได้เจออ่ะ เพราะชั้นตื่นซะก่อน"

Wa : " ง่ะ .....Wa ฝันว่าไปรับคุณชายที่สถานีรถไฟประมาณเกือบๆทุ่มฟ้ากำลังใกล้มืดแล้ว ได้เจอด้วย"

=================================
เหวยยย................นี่สรุปว่า เราสองคนฝันต่อเนื่องกันหรือนี่????

เพราะในฝันนั้น Wa รู้สึกว่าWa ไปกับเจ๊รองและน้องเล็ก
แต่ Wa ไม่ยักจะเห็นเจ๊รองกะน้องเล็ก

เป็นเพราะเจ๊รองตื่นก่อนนั่นเอง เจ๊รองเลยหายไป

ส่วนน้องเล็ก...
เจ๊รองบอกว่า ตอนที่เจ๊รองฝัน เจ๊รองฝันว่าน้องเล็กขอตัวเลียบไปด้านหลัง เผื่อว่าจะได้ถ่ายรูปชัดๆ

เหตุนั่นเองหรือที่ทำให้ Wa ไม่เห็นน้องเล็กในฝัน

===================================================
เรื่องราวไม่จบเพียงเท่านั้น
Wa ไปเล่าต่อให้เจ๊ใหญ่ฟังที่เรียนพิเศษภาษาจีน
ตอนที่เล่า Wa ดันแกล้งถามเจ๊รองว่า แล้วตอนที่เจ๊รองฝันน่ะ เจ๊รองยืนอยู่ด้านไหนของสถานี

เจ๊รอง : "ยืนอยู่ด้านซ้าย ถ้าหันหน้าให้สถานี ชั้นน่ะยืนอยู่ด้านซ้ายมือ"

Wa : " น่ากลัว เจ๊ยืนด้านเดียวกันกะหนูเลยง่ะ.....!!!!!!!!!!! "

===================================================
แล้วมันก็ยังไม่จบ......

Wa กับเจ๊รองออกจากที่เรียนพิเศษไปทานข้าวกับเจ๊ใหญ่

ทานเสร็จสรรพเรียบร้อย ล่ำลาเจ๊ใหญ่แล้วก็ขับรถกลับบ้าน
Wa กลับกับเจ๊รอง เพราะเจ๊รองรับ-ส่ง ไปเรียนทุกวันเสาร์อยู่แล้ว

ขณะที่รถจอดติดไฟแดงอยู่
Wa ก็หันไปด้านซ้ายมือของตัวเอง
มันเป็นศาลาเหมือนๆกับจั๋วหน้าสถานีรถไฟในต่างจังหวัด ประมาณนั้น
แล้ว Wa ก็หันไปพูดกับเจ๊รองว่า

Wa : "เจ๊ ......หน้าตาสถานีที่หนูฝันวันนั้นน่ะ แบบนี้เลยแหละ"

เจ๊รองได้แต่กรี๊ด
สุดท้ายจึงได้เฉลยว่า ที่แท้หน้าตาของสถานีรถไฟในฝันของ Wa กับเจ๊รอง มันช่างเหมือนกันยังกับแกะ


-------
"ผู้หญิงน่ากลัววววววววววววว......................"

2 ความคิดเห็น:

  1. เขียนเป็นซีรีย์ "ความจริงของผู้หญิงน่ากัวววว..." กันไปเลยดีมั้ยยยย.... ฮี้ววววว..

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ17 กันยายน 2552 เวลา 16:51

    มิน่าหนูถึงไม่เห็นปู้จาย เพราะเลียบไปอยู่มุมมืดนะเอง

    เจ๊รอง วันนั้นน้องเล็กแต่งตัวสวยไหม อิอิ

    น้องเล็ก

    ตอบลบ